Çocuklarımızın Yaşamını Kendi Ellerimizle Karartıyoruz

Ragıp Kâmil İlbeyi

Türkiye ve dünyamızda artarak yaşanan çocuk gelinler, çocuk tacizleri ve tecavüzleri, çocuğa şiddet, çocukların ruhsal ve bedensel şiddet görmesi ve ötekileştirilmesi ve çocukları suçlara iten nedenlere bu ve tamamlayıcısı olarak yazacağım makalelerde ana hatları ile değineceğim.

ÇOCUKLARIN KÖTÜ MUAMELE GÖRMESİ VE SONUÇLARI

Her ne kadar çocuklarımızın gelişmesi ve hayatla yollarını nasıl bulmaları gerektiği hakkında bizler, birbirinden değişik fikirlere ve deneyimlere sahip olsak da, bir konuda hemfikiriz; Çocuklarımız geleceğimizdir.

Ve bizim onlarla olan ilişkilerimiz toplumumuzun içinde bulunduğu durumu doğrudan yansıtmaktadır.

Yani ülkenin çocuklarının durumu, toplumun ne durumda, hangi düzeyde olduğunu en iyi anlatan örneklerdir.

Çocuklar, gelişim süreleri boyunca dünyayı tanıma imkanı bulmaktadırlar. Onlar izliyor, soruyor, deniyor, bitmez tükenmez enerji ve hayal dünyalarıyla kavrıyorlar.

Yaşamak ve büyümek için, onların yetişkinlerin desteğine ihtiyaçları vardır. Onlar sevgi, şefkat, yardım, ilgi, güvenlik isterler.

Yaşadığımız toplum çocuklarımızın gelişim süreçlerinde pek de güvenli olmayabilir.

Çocuklarımızın karşılaşmaları ihtimal dahilinde olan tehlikelere karşı nasıl davranmaları gerektiğini öğrenmeleri için de bizlerin yardımlarına ihtiyaçları vardır.

Çocukların ve gençlerin başlarına gelebilecek tehlikelerden biri de kendilerini bir suçun içine çekilmiş veya itilmiş olarak bulmalarıdır.

Ebeveynlerinin, eğitimcilerin ve hatta sistemin hataları nedeniyle çocuklarımız bir suçun faili olabilirler, kavga edebilir, hırsızlık yapabilir, uyuşturucu madde, alkol ve sigara kullanabilir, toplum mallarına ve ortak yaşam alanlarına zarar verebilirler.

Bunlar her ne kadar telafisi olan kural ihlalleri gibi görünse de çocuklarımız internet , yanlış arkadaş seçimi, yaş ve ergenlik bunalımları, yanlışa özenmeler, olumsuz örneklere ilginin artması ve yanlış politikalar sonucu aileden uzaklaşma ile birlikte bir daha eskisi gibi olamayacak ruhsal, bedensel, sınıfsal, zihinsel sorunlarla karşılaşılabilir.

Suça bulaşan çocukların kurbanı genellikle başka çocuk veya gençlerdir.

Bu durum şimdiye kadar hiç bu kadar kötü olmamıştı.

Ne yazık ki suça itilen ve istismar edilen çocuklar konusunda gazete, internet haber siteleri, portallar, sosyal medya, televizyon ve radyo yayınları günlük olarak bu acı tablolar hakkında yeni manşetler yayınlamaktadırlar.

Bugün de çocukların ve gençlerin, farklı ölçeklerde kötü muamele, azarlama, dayak, şiddet, orantısız güç kullanımı bunların çocuklar üzerinde denenmesi, bağırmak, başkaları yanında azarlamak, alçaltıcı ve şahsiyete zarar verici kıyaslamalar, cinsel saldırı, taciz ve tecavüzle suistimal edilmeleri gibi ceza gerektiren durumlarda kurban seçildikleri bir gerçektir.

Türkiye’de tiner, bonzai, çakmak gazı, bali, esrar alkol gibi uyuşturuculara çocuk yaşlarda dahi ulaşan gençlerin bir kısmı hırsızlık olaylarına ve darp, yaralama, tehdit, kavga gibi cezai yaptırımı olan olaylara karışmakta kanunda ve toplumda suç olarak kabul edilen eylemlere yönelmektedirler.

Bu gibi durumlarda önemli olan, olaylar yaşanmadan sezimsemek, potansiyel kurban veya fail ile empati kurmak, onu tanımak, anlamak ve uygun bir şekilde müdahale edilmesini sağlamaktır.

Bu gibi durumlara müdahale edecek olanlar kolluk kuvvetlerinden önce anne baba, arkadaşlar, yakın dostlar, akrabalar, sınıf arkadaşları veya mahalle arkadaşları, eğitmen veya öğretmenler ve onlarla bağı olan ve bu sorumluluğu taşıyan herkesdir.

Sorumluluk, sevgi, ilgi, yürek, vicdan, olaya eğitimli ve sağduyulu yaklaşma ile çocuk ve gençlerimizin fail veya kurban olması engellenecektir.

Bundan dolayı çocukların ve gençlerin, ceza gerektiren durumlarda, kurban veya suçlu konumuna düşmemeleri için bu yazı dizisinde sizlere yardımcı olabilecek bilgilere ulaşabileceksiniz.

Çünkü sizler çocuklarımız için sıradan örnekler değil, onların yaşam alanlarını ve yaşantılarını dahi etkileyebilecek bir konumdasınız.

BASİT BİR İHMAL ÖLÜMLE SONUÇLANABİLİR

Çocukların kötü muameleye uğramaları söz konusu olunca, ilk önce onların yakınında bulunan kişilerden şüphe edilmektedir.

Çocuklarımızın ve gençlerimizin ebeveynleri, onları yetiştirmekle yükümlü insanlar, yakın akrabalar, komşular veya uzak akrabalar, bu olaylarda şüpheli şahıslardır.

Bugün çocuklarımızın psikolojik ve fiziksel olarak zarar görmeleri denildiğinde de genel olarak insanlarının aklına bu kişi veya kişiler gelmektedir.

Çocukların kötü muameleye uğraması, kıyas ve yönlendirmeler, toplum içinde küçük düşürme, geleneksel cezalar vermek, teşvikler yada sevgisizlikten dolayı zarar görmeleri ile başlamaktadır.

Bu tür zararlar, gerek bedensel ve ruhsal olarak kötü muamele görmek, gerekse de ilgisizlikten dolayı ihmal etmek gibi meydana gelmekte ve uzun vadeli olumsuz sonuçlar doğurmaktadır.

Bu tür olaylar genellikle aile içinde yada yaşamsal ortamda yaşanmaktadır. Ancak anaokullarında, okullarda ve benzeri kurum ve kuruluşlarda da bu anlatılanlara rastlanılmaktadır.

Çocukların bedensel olarak zarar görmeleri ve onların ölümüyle dahi sonuçlanabilecek bazı olaylar, fiziksel olarak kötü muameleye maruz kalma şeklinde tarif edilmektedir.

Ebeveynlerin ve vasilerin çocuğu ihmal etmeleri, yeterli ilgi, sevgi, şefkat göstermeyip ona, yalnız olmadığını, onu koruyan, seven birinin olduğu anlatılmadığında ve hissettirilmediğinde çocukların beden ve ruh gelişimleri sekteye uğrayabilir, hasta olabilir, olumsuz gelişim gösterebilir.

İlgisizlik ve sevgisizlik, onlara gerekli değerin verilmemesi ve hatta “basit bir ihmal” dahi çocuklar için ölümcül sonuçlar doğurabilir.

***

Devam edecek…