Anladım…

Metin Kılıç
metinkilic@tanyerihaber.com

Geçen bunca zaman da aradığım neydi
Doğruyu ararken kaç yanlış yapıştı yakama
Yaşadıklarımdan öğrendiklerim
Tanımama yetti mi hayatı
Yitirdiklerim kazandıklarımdan daha mı fazlaydı
İşte bu deyip, yalınayak peşinden koştuğum sevdam,
Ömrümden ömürler alıp gittiğinde
Gerçek aşkın çok zaman önce öldüğünü anladım..

Acılar beslediğim gözyaşlarımla
Kırgınlıklarımı gizleyip yüreğimde
Ağlayanı güldürme uğruna
Hiç olmadığı kadar çocuksulaşıp
Kahkahalar atarken
Bir değerinin olmadığını
Bırakıp gittiğinde anladım..

Meğer nafileymiş gidenin ardından matemlere bürünmek
Bendeki seni, içimde öldürdüğümde anladım

Yalnızlık her durum da bir sığınak bulurmuş kendine
Farelerin batan gemiyi terkettiğinde anladım..

En yakınındakiler bile inanıp timsah gözyaşlarına
Canından daha çok sevdiklerin
Yüz çevirdiklerinde senden
Erdemin, faziletin, onurun, gururun
Ayaklar altına alınarak çiğnendiğinde anladım..

Her ne ararsan kendinde ara
El ne yar olur ne derman sana
Alıp başın gitsen sahra fizana
Mecnun-u divane olduğumda anladım..

Gündür gelip geçer diye sustum bir zaman
Suskunluk kabullenmekmiş meğer
Suçlandığımda anladım..

Yaratılanı hoş gör Yaradandan ötürü felsefesinin
Koca bir yalandan ibaret olduğunu
Kime kol kanat gerdiysem
Dönüp bacağımı ısırdığında anladım..

Gömüp hayallerimi, rüzgarlara savurdum duygularımı
Artık ne bekleyenim var ne beklediğim
Güneş batmış, ay doğmamış, yıldızlar terketmiş göğünü
Ne gam, hayatın böylede devam edebileceğini
Başımı kendi omzuma koyup
Gözyaşlarımı içime akıttığımda anladım..

Evet anladım, Galiba anladım…

17.06.2013 – Darıca